Roman Polanski, ο σκηνοθέτης που επέζησε από το Ολοκαύτωμα προσποιούμενος τον Γερμανό!
Γιος Πολωνού πατέρα και Ρωσίδας μητέρας, ο Polanski γεννήθηκε στις 18 Αυγούστου 1933 στη Γαλλία, αλλά όταν ήταν τεσσάρων χρόνων επέστρεψε στην Πολωνία. Αυτό αποδείχτηκε ότι δεν ήταν καλή κίνηση. Με τη ναζιστική εισβολή, ο πατέρας κι η μητέρα του κατέληξαν σε διαφορετικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο μικρός Ρομάν κατάφερε να επιβιώσει παριστάνοντας τον Γερμανό. Οι πολυτελείς κινηματογράφοι όπου διασκέδαζαν οι Γερμανοί αξιωματικοί έγιναν το καταφύγιό του. Μετά τον πόλεμο, με την Πολωνία υπό κομμουνιστικό καθεστώς, γράφτηκε στην Κρατική Κινηματογραφική Σχολή για να πραγματοποιήσει το όνειρό του να γίνει σκηνοθέτης. Μέχρι τα τριάντα του, είχε γυρίσει αρκετές ταινίες μικρού μήκους και μία μεγάλου, το Μαχαίρι στο νερό, που είχε διεθνή απήχηση και προτάθηκε για Όσκαρ ξένης ταινίας επιτρέποντας στον Polanski να φύγει από την Πολωνία για τη δύση.
Τη δεκαετία του '60, ο Polanski εκμεταλλεύτηκε τη νέα ευκαιρία και σύντομα έγινε χαρακτηριστική μορφή του μοντέρνου Λονδίνου, μαζί με τους Μπιτλς και την Τουίγκι. Με φάτσα ξωτικού και χαριτωμένη παρουσία, ο Polanski είχε επιτυχία στις κοπέλες και την εκμεταλλευόταν με την με την απληστία κάποιου που είχε μεγαλώσει μέσα στις στερήσεις.
Ο Polanski ζούσε τη μεγάλη ζωή με την αφρόκρεμα του ροκ εν ρολ και όσο ζούσε στην Αγγλία έκανε τρεις επιτυχημένες ταινίες. Στο τέλος της δεκαετίας έκανε και το χολιγουντιανό του ντεμπούτο με το Το μωρό της Ρόζμαρι, που θεωρείται κλασική ταινία για τον σατανισμό. Είχε παντρευτεί την πανέμορφη ηθοποιό Σάρον Τέιτ η οποία ήταν έγκυος στο πρώτο του παιδί. Το χολιγουντιανό όνειρο έγινε εφιάλτης στις 9 Αυγούστου 1969, όταν η οποία ήταν έγκυος στο πρώτο του παιδί. Το χολιγουντιανό όνειρο έγινε εφιάλτης στις 9 Αυγούστου 1969, όταν η Τέιτ και τρεις φίλοι τους δολοφονήθηκαν άγρια μέσα στο σπίτι των Polanski στο Λος Άντζελες από μέλη της «οικογένειας» του σατανιστή Τσαρλς Μάνσον. Μετά το συγκλονιστικό συμβάν, ο Polanski αγωνιούσε να ξεφύγει από τη δημοσιότητα και κατέφυγε στην Ευρώπη, όπου γύρισε μια αιματηρή εκδοχή του Μακμπέθ, η οποία πολλοί θεωρούν ότι ήταν η προσωπική του αντίδραση στην τραγωδία που είχε περάσει. Η τελευταία του ταινία στο Χόλιγουντ, το Τσάιναταουν, ήταν ακόμη πιο σκοτεινή, αν και λιγότερο αιματοβαμμένη και φαινόταν ότι ο Polanski θα συνέχιζε σε αυτό το ύφος.
Το μέλλον του στην Αμερική διακόπηκε απότομα όταν κατηγορήθηκε για τον βιασμό μίας ανήλικης κοπέλας. Το καλοκαίρι του 1977, ο Polanski δικάστηκε για το βιασμό της 13χρονης επίδοξης ηθοποιού και φωτομοντέλου Σαμάνθα Γκέιλι. Οι λεπτομέρειες είναι θλιβερές, ακόμη και για τα χολιγουντιανά δεδομένα. Ο Polanski είχε αναλάβει για λογαριασμό του Γαλλικού Vogue να επιμεληθεί ένα τεύχος με ανήλικες όμορφες κοπέλες. Βρήκε το τέλειο δείγμα στο πρόσωπο της Γκέιλι, μιας έφηβης που είχε όνειρο να κάνει καριέρα στο χώρο του θεάματος. Το κορίτσι ήταν ενθουσιασμένο που ο σπουδαίος Polanski ήθελε να τη φωτογραφήσει.
Αφού της τράβηξε κάποιες δοκιμαστικές τόπλες πόζες στους λόφους του Χόλιγουντ, ο Polanski την έπεισε να πάει μαζί του, χωρίς συνοδό, στην έπαυλη του Τζακ Νίκολσον, ο οποίος έλειπε σε διακοπές. Της έδωσε σαμπάνια και τη φωτογράφισε γυμνή στο τζακούζι. Τελικά αποφάσισε να γδυθεί και να μπει μαζί της στο νερό. Η Γκέιλι υποκρίθηκε κρίση άσθματος για να γλιτώσει, αλλά ο σκηνοθέτης της έδωσε ένα ηρεμιστικό για τα νεύρα και πρότεινε να πάνε στο υπνοδωμάτιο. Εκεί ο σκηνοθέτης προχώρησε σε σεξουαλικές πράξεις παρ' ότι εκείνη του ζητούσε να σταματήσει. Κατόπιν την πήγε στο σπίτι της προειδοποιώντας την να μην πει λέξη στη μητέρα ή τον φίλο της.
Την επόμενη νύχτα ο Polanski συνελήφθη κατηγορούμενος για βιασμό ανηλίκου. Κινδύνευε να μείνει ισόβια στη φυλακή, κάτι που θα ήταν και τέλος της καριέρας του. Όταν άρχισαν να δημοσιοποιούνται σταδιακά λεπτομέρειες της υπόθεσης, ξέσπασε διεθνής κατακραυγή. «Πολωνός, κατηγορούμενος για βίτσια, μπορεί να φάει 50 χρόνια» ήταν ένας χαρακτηριστικό τίτλος εφημερίδας.
Ο Polanski έγινε φυγάς
Στις 31 Ιανουαρίου 1978 πήρε το αεροπλάνο για Λονδίνο. Ουδέποτε επέστρεψε. Φοβούμενος ότι θα τον εξέδιδαν στις ΗΠΑ, πήγε στο Παρίσι το οποίο έγινε η μόνιμη κατοικία του. Για τις επόμενες τρεις δεκαετίες, οι Αμερικανικές αρχές δίσταζαν να κινήσουν διαδικασία έκδοσης κατά του Polanski, ώστε να μπορούν να τον συλλάβουν μόλις θα έβγαινε από τη Γαλλία.
Στη Γαλλία, συνέχισε να γυρίζει ταινίες, όπως τους Πειρατές και τον Πιανίστα, για τον οποίο κέρδισε το πρώτο του Όσκαρ Σκηνοθεσίας το 2002. Στις 26 Σεπτεμβρίου 2009, ο φυγάς συνελήφθη από Ελβετούς αστυνομικούς στο αεροδρόμιο της Ζυρίχης, ενώ πήγαινε σ' ένα φεστιβάλ όπου επρόκειτο να του απονείμουν κάποιο τιμητικό βραβείο. Ο επακόλουθος περιορισμός του Polanski προκάλεσε μεγάλη διένεξη σχετικά με την παλιά υπόθεση και πολλοί άνθρωποι του κινηματογράφου, μεταξύ των οποίων ο Γούντι Άλεν και ο Μάρτιν Σκορσέζε, υπέγραψαν έκκληση για την άμεσε απελευθέρωσή του. Το 2010 η Ελβετική αστυνομία τον άφησε ελεύθερο και ένα χρόνο αργότερα, στο ντοκιμαντέρ του Laurent Bouzereau με τίτλο Roman Polanski: a film memoir έσπασε τη σιωπή του. Ο Polanski ζήτησε συγγνώμη απ' την Γκέιλι: «Έγινε δύο φορές θύμα. Μια από μένα και μία απ' τον Τύπο».
Γιος Πολωνού πατέρα και Ρωσίδας μητέρας, ο Polanski γεννήθηκε στις 18 Αυγούστου 1933 στη Γαλλία, αλλά όταν ήταν τεσσάρων χρόνων επέστρεψε στην Πολωνία. Αυτό αποδείχτηκε ότι δεν ήταν καλή κίνηση. Με τη ναζιστική εισβολή, ο πατέρας κι η μητέρα του κατέληξαν σε διαφορετικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο μικρός Ρομάν κατάφερε να επιβιώσει παριστάνοντας τον Γερμανό. Οι πολυτελείς κινηματογράφοι όπου διασκέδαζαν οι Γερμανοί αξιωματικοί έγιναν το καταφύγιό του. Μετά τον πόλεμο, με την Πολωνία υπό κομμουνιστικό καθεστώς, γράφτηκε στην Κρατική Κινηματογραφική Σχολή για να πραγματοποιήσει το όνειρό του να γίνει σκηνοθέτης. Μέχρι τα τριάντα του, είχε γυρίσει αρκετές ταινίες μικρού μήκους και μία μεγάλου, το Μαχαίρι στο νερό, που είχε διεθνή απήχηση και προτάθηκε για Όσκαρ ξένης ταινίας επιτρέποντας στον Polanski να φύγει από την Πολωνία για τη δύση.
Τη δεκαετία του '60, ο Polanski εκμεταλλεύτηκε τη νέα ευκαιρία και σύντομα έγινε χαρακτηριστική μορφή του μοντέρνου Λονδίνου, μαζί με τους Μπιτλς και την Τουίγκι. Με φάτσα ξωτικού και χαριτωμένη παρουσία, ο Polanski είχε επιτυχία στις κοπέλες και την εκμεταλλευόταν με την με την απληστία κάποιου που είχε μεγαλώσει μέσα στις στερήσεις.
Το μέλλον του στην Αμερική διακόπηκε απότομα όταν κατηγορήθηκε για τον βιασμό μίας ανήλικης κοπέλας. Το καλοκαίρι του 1977, ο Polanski δικάστηκε για το βιασμό της 13χρονης επίδοξης ηθοποιού και φωτομοντέλου Σαμάνθα Γκέιλι. Οι λεπτομέρειες είναι θλιβερές, ακόμη και για τα χολιγουντιανά δεδομένα. Ο Polanski είχε αναλάβει για λογαριασμό του Γαλλικού Vogue να επιμεληθεί ένα τεύχος με ανήλικες όμορφες κοπέλες. Βρήκε το τέλειο δείγμα στο πρόσωπο της Γκέιλι, μιας έφηβης που είχε όνειρο να κάνει καριέρα στο χώρο του θεάματος. Το κορίτσι ήταν ενθουσιασμένο που ο σπουδαίος Polanski ήθελε να τη φωτογραφήσει.
Αφού της τράβηξε κάποιες δοκιμαστικές τόπλες πόζες στους λόφους του Χόλιγουντ, ο Polanski την έπεισε να πάει μαζί του, χωρίς συνοδό, στην έπαυλη του Τζακ Νίκολσον, ο οποίος έλειπε σε διακοπές. Της έδωσε σαμπάνια και τη φωτογράφισε γυμνή στο τζακούζι. Τελικά αποφάσισε να γδυθεί και να μπει μαζί της στο νερό. Η Γκέιλι υποκρίθηκε κρίση άσθματος για να γλιτώσει, αλλά ο σκηνοθέτης της έδωσε ένα ηρεμιστικό για τα νεύρα και πρότεινε να πάνε στο υπνοδωμάτιο. Εκεί ο σκηνοθέτης προχώρησε σε σεξουαλικές πράξεις παρ' ότι εκείνη του ζητούσε να σταματήσει. Κατόπιν την πήγε στο σπίτι της προειδοποιώντας την να μην πει λέξη στη μητέρα ή τον φίλο της.
Ο Polanski έγινε φυγάς
Στις 31 Ιανουαρίου 1978 πήρε το αεροπλάνο για Λονδίνο. Ουδέποτε επέστρεψε. Φοβούμενος ότι θα τον εξέδιδαν στις ΗΠΑ, πήγε στο Παρίσι το οποίο έγινε η μόνιμη κατοικία του. Για τις επόμενες τρεις δεκαετίες, οι Αμερικανικές αρχές δίσταζαν να κινήσουν διαδικασία έκδοσης κατά του Polanski, ώστε να μπορούν να τον συλλάβουν μόλις θα έβγαινε από τη Γαλλία.
Στη Γαλλία, συνέχισε να γυρίζει ταινίες, όπως τους Πειρατές και τον Πιανίστα, για τον οποίο κέρδισε το πρώτο του Όσκαρ Σκηνοθεσίας το 2002. Στις 26 Σεπτεμβρίου 2009, ο φυγάς συνελήφθη από Ελβετούς αστυνομικούς στο αεροδρόμιο της Ζυρίχης, ενώ πήγαινε σ' ένα φεστιβάλ όπου επρόκειτο να του απονείμουν κάποιο τιμητικό βραβείο. Ο επακόλουθος περιορισμός του Polanski προκάλεσε μεγάλη διένεξη σχετικά με την παλιά υπόθεση και πολλοί άνθρωποι του κινηματογράφου, μεταξύ των οποίων ο Γούντι Άλεν και ο Μάρτιν Σκορσέζε, υπέγραψαν έκκληση για την άμεσε απελευθέρωσή του. Το 2010 η Ελβετική αστυνομία τον άφησε ελεύθερο και ένα χρόνο αργότερα, στο ντοκιμαντέρ του Laurent Bouzereau με τίτλο Roman Polanski: a film memoir έσπασε τη σιωπή του. Ο Polanski ζήτησε συγγνώμη απ' την Γκέιλι: «Έγινε δύο φορές θύμα. Μια από μένα και μία απ' τον Τύπο».
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου