Γιάννης Φέρμης

Ο δευτεραγωνιστής του Ελληνικού κινηματογράφου που έπαιζε ρόλους πεινασμένων και ασθενικών επειδή ήταν μικρόσωμος. Γιατί άλλαξε το όνομά του.

Έγινε γνωστός στο κοινό ως δευτεραγωνιστής. Στην ταινία «Ποτέ την Κυριακή» εμφανίστηκε σε μια σκηνή, στην οποία προσπαθούσε να προλάβει το τραμ. Έπαιξε στις ταινίες «Λατέρνα φτώχεια και φιλότιμο», «Ο τζίτζικας και ο μέρμηγκας» και «Ο χρυσός και ο τενεκές». Ήταν ο δικηγόρος στην ταινία, «Ο φαφλατάς», ο Γκουστάβος στην «Αρχόντισσα της κουζίνας» και ο Ισίδωρος Τσίρος στην ταινία του 1966 «Ησαΐα χόρευε».

Ο λόγος για τον ηθοποιό Γιάννη Φέρμη ο οποίος συμμετείχε σε δεύτερους ρόλους σε περισσότερες από 40 ταινίες του παλιού Ελληνικού κινηματογράφου. Το πραγματικό του όνομα ήταν Ιωάννης Καγκάς, το οποίο άλλαξε όταν μετακόμισε στην Αθήνα για να μην τον αναζητήσουν οι γονείς του. Γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1921 στην Σμύρνη. Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή η οικογένεια εγκαταστάθηκε στη Λάρισα, όπου πέρασε τα παιδικά του χρόνια. Οι γονείς του εργάζονταν ως χασάπηδες στη νέα αγορά της Λάρισας. Όταν τους ανακοίνωσε ότι ήθελε να γίνει ηθοποιός οι δικοί του αντέδρασαν. Για τον λόγο αυτό το έσκασε από το σπίτι του και μετακόμισε στην Αθήνα, όπου άλλαξε το επίθετό του για να μην τον βρουν.

Έδωσε εξετάσεις στο Εθνικό, αλλά κόπηκε εξαιτίας της προφοράς του. Τότε, γνωρίστηκε με τη Σπεράντζα Βρανά, η οποία του έκανε μαθήματα ορθοφωνίας και λίγο αργότερα κατάφερε να γίνει δεκτός στο Εθνικό. Αποφοίτησε το 1941 και συμμετείχε σε θιάσους στο κέντρο της Αθήνας. Το 1957 έκανε το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο με την ταινία «Της νύχτας τα καμώματα», όπου πρωταγωνιστούσε ο Βασίλης Αυλωνίτης. Ήταν μικρόσωμος και αδύνατος, γι' αυτό έβρισκε δύσκολα δουλειές. Κυρίως αναλάμβανε ρόλους πεινασμένων και ασθενικών. Έπαιξε στο πλευρό του Νίκου Σταυρίδη, του Βασίλη Αυλωνίτη, του Νίκου Ρίζου και του Μίμη Φωτόπουλου.

Αν και στον κινηματογράφο ήταν δευτεραγωνιστής, στις επιθεωρήσεις είχε πρωταγωνιστικούς ρόλους. Τα τελευταία χρόνια της καριέρας του πρωταγωνίστησε στο «Άλσος» του Οικονομίδη και συμμετείχε στις βιντεοταινίες της δεκαετίας του '80. Δεν απέκτησε οικογένεια και πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στη Λάρισα, φτωχός και ξεχασμένος από τον καλλιτεχνικό χώρο. Στο πλευρό του στάθηκε μέχρι το τέλος, ο Θύμιος Καρακατσάνης, ο οποίος του έστελνε κάθε μήνα χρηματική βοήθεια. Πέθανε στις 26 Ιανουαρίου το 1999 από καρκίνο και ετάφη στο κοιμητήριο της Λάρισας.