Η κακιά Κρουέλα είχε σύζυγο και γάτα, αλλά «εξαφανίστηκαν» στην ταινία της Ντίσνεϋ. Τα 101 σκυλιά της Δαλματίας δεν άρεσαν στους δημιουργούς της, αλλά η ταινία έσπασε ταμεία και επανακυκλοφόρησε 4 φορές μέσα σε 4 δεκαετίες.
Τα 101 σκυλιά της Δαλματίας είναι μια από τις πιο πετυχημένες ταινίες κινουμένων σχεδίων της Ντίσνεϋ. Έχει αγαπηθεί όχι μόνο από εκατομμύρια παιδιά, αλλά και από ενήλικες. Όλοι θυμούνται τη μεγαλύτερη κακιά της Ντίσνεϋ, που δεν είναι άλλη από την Κρουέλα Ντεβίλ. Το 1959, η εταιρεία Γουόλτ Ντίσνεϋ βρισκόταν σε δύσκολη θέση. Μετά την αποτυχία της ταινίας Ωραία Κοιμωμένη, κινδύνευε με χρεοκοπία και έψαχνε απεγνωσμένα να βρει ένα καινούριο σενάριο το οποίο πάση θυσία θα γινόταν επιτυχία. Διαφορετικά θα αναγκαζόταν να κλείσει το τμήμα κινουμένων σχεδίων και να στραφεί σε ταινίες ζωντανής δράσης.
Το σενάριο
Η γέννηση της ιστορίας με τα σκυλάκια της Δαλματίας προέκυψε από το παιδικό βιβλίο της Ντόντι Σμιθ, που είχε τίτλο Η μεγάλη ληστεία των σκύλων. Η Ντίσνεϋ εξασφάλισε τα πνευματικά δικαιώματα για να κάνει την ταινία. Κατά τη συγγραφή του σεναρίου, πολλοί από τους χαρακτήρες του βιβλίου άλλαξαν ονόματα ή δεν συμπεριλήφθηκαν καθόλου. Για παράδειγμα η σκυλίτσα Μίσι στην ταινία μετονομάστηκε σε Πέρντι, ενώ η γάτα της Κρουέλας και ο σύζυγός της αφαιρέθηκαν από την πλοκή. Στα κινούμενα σχέδια η Κρουέλα παρουσιάζεται ως μια μοχθηρή γεροντοκόρη, η οποία λατρεύει τις γούνες και μισεί θανάσιμα τα σκυλιά. Το μόνο που παρέμεινε ίδιο είναι το όνομα του σκύλου Δαλματίας, του Πόνγκο, καθώς και τα ονόματα των κλεφτών, Χόρις και Τζάσπερ Μπαντούν, τους οποίους προσέλαβε η Ντεβίλ για να κλέψουν τα 15 κουταβάκια από το σπίτι της φίλης της Αννίτα.
Η κυκλοφορία στους κινηματογράφους και η κριτική
Η ταινία κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους στις 25 Ιανουαρίου του 1961 και αποτέλεσε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία, με κέρδος 159 εκατομμύρια δολάρια. Αποτέλεσε την καλύτερη ταινία της χρονιάς. Το μόνο ψεγάδι, όπως το χαρακτήρισαν οι κριτικοί, ήταν η σκηνή κατά την οποία τα κουτάβια έπιναν γα΄λα από κάποιες φιλικές αγελάδες κατά τη διάρκεια της επιστροφής τους στο σπίτι. Θεωρήθηκε πως μια τέτοια σκηνή δεν ήταν κατάλληλη για παιδική ταινία.
Η ταινία γυρίστηκε με 100 άτομα προσωπικό, λόγω των περικοπών στον προϋπολογισμό της εταιρείας. Παρά τις διθυραμβικές κριτικές που απέσπασε καθώς και το βραβείο Bafta, το έργο δεν άρεσε ποτέ στους ιθύνοντες της Ντίσνεϋ. Θεωρούσαν πάντα πως κάτι δεν πήγε καλά, αλλά δεν μπορούσαν να προσδιορίσουν τι ήταν αυτό. Η ταινία επανακυκλοφόρησε στις κινηματογραφικές αίθουσες 4 φορές. Το 1969, το 1979, το 1985 και το 1991. Εκείνη τη χρονιά υποβλήθηκε και σε τεχνική επεξεργασία για βελτίωση των οπτικοακουστικών μέσων. Το 2003 διασκευάστηκε σε ταινία ζωντανής δράσης, όπου την Κρουέλα Ντεβίλ υποδύθηκε η ηθοποιός Γκλεν Κλόουζ. Σήμερα τα 101 σκυλιά της Δαλματίας έχουν χαρακτηριστεί ως μια από τις πιο αγαπημένες και κλασικές ταινίες της Ντίσνεϋ, ενώ το 2015 κυκλοφόρησε σε ψηφιακή έκδοση «blue-ray».
Τα 101 σκυλιά της Δαλματίας είναι μια από τις πιο πετυχημένες ταινίες κινουμένων σχεδίων της Ντίσνεϋ. Έχει αγαπηθεί όχι μόνο από εκατομμύρια παιδιά, αλλά και από ενήλικες. Όλοι θυμούνται τη μεγαλύτερη κακιά της Ντίσνεϋ, που δεν είναι άλλη από την Κρουέλα Ντεβίλ. Το 1959, η εταιρεία Γουόλτ Ντίσνεϋ βρισκόταν σε δύσκολη θέση. Μετά την αποτυχία της ταινίας Ωραία Κοιμωμένη, κινδύνευε με χρεοκοπία και έψαχνε απεγνωσμένα να βρει ένα καινούριο σενάριο το οποίο πάση θυσία θα γινόταν επιτυχία. Διαφορετικά θα αναγκαζόταν να κλείσει το τμήμα κινουμένων σχεδίων και να στραφεί σε ταινίες ζωντανής δράσης.
Το σενάριο
Η γέννηση της ιστορίας με τα σκυλάκια της Δαλματίας προέκυψε από το παιδικό βιβλίο της Ντόντι Σμιθ, που είχε τίτλο Η μεγάλη ληστεία των σκύλων. Η Ντίσνεϋ εξασφάλισε τα πνευματικά δικαιώματα για να κάνει την ταινία. Κατά τη συγγραφή του σεναρίου, πολλοί από τους χαρακτήρες του βιβλίου άλλαξαν ονόματα ή δεν συμπεριλήφθηκαν καθόλου. Για παράδειγμα η σκυλίτσα Μίσι στην ταινία μετονομάστηκε σε Πέρντι, ενώ η γάτα της Κρουέλας και ο σύζυγός της αφαιρέθηκαν από την πλοκή. Στα κινούμενα σχέδια η Κρουέλα παρουσιάζεται ως μια μοχθηρή γεροντοκόρη, η οποία λατρεύει τις γούνες και μισεί θανάσιμα τα σκυλιά. Το μόνο που παρέμεινε ίδιο είναι το όνομα του σκύλου Δαλματίας, του Πόνγκο, καθώς και τα ονόματα των κλεφτών, Χόρις και Τζάσπερ Μπαντούν, τους οποίους προσέλαβε η Ντεβίλ για να κλέψουν τα 15 κουταβάκια από το σπίτι της φίλης της Αννίτα.
Η κυκλοφορία στους κινηματογράφους και η κριτική
Η ταινία κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους στις 25 Ιανουαρίου του 1961 και αποτέλεσε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία, με κέρδος 159 εκατομμύρια δολάρια. Αποτέλεσε την καλύτερη ταινία της χρονιάς. Το μόνο ψεγάδι, όπως το χαρακτήρισαν οι κριτικοί, ήταν η σκηνή κατά την οποία τα κουτάβια έπιναν γα΄λα από κάποιες φιλικές αγελάδες κατά τη διάρκεια της επιστροφής τους στο σπίτι. Θεωρήθηκε πως μια τέτοια σκηνή δεν ήταν κατάλληλη για παιδική ταινία.
Η ταινία γυρίστηκε με 100 άτομα προσωπικό, λόγω των περικοπών στον προϋπολογισμό της εταιρείας. Παρά τις διθυραμβικές κριτικές που απέσπασε καθώς και το βραβείο Bafta, το έργο δεν άρεσε ποτέ στους ιθύνοντες της Ντίσνεϋ. Θεωρούσαν πάντα πως κάτι δεν πήγε καλά, αλλά δεν μπορούσαν να προσδιορίσουν τι ήταν αυτό. Η ταινία επανακυκλοφόρησε στις κινηματογραφικές αίθουσες 4 φορές. Το 1969, το 1979, το 1985 και το 1991. Εκείνη τη χρονιά υποβλήθηκε και σε τεχνική επεξεργασία για βελτίωση των οπτικοακουστικών μέσων. Το 2003 διασκευάστηκε σε ταινία ζωντανής δράσης, όπου την Κρουέλα Ντεβίλ υποδύθηκε η ηθοποιός Γκλεν Κλόουζ. Σήμερα τα 101 σκυλιά της Δαλματίας έχουν χαρακτηριστεί ως μια από τις πιο αγαπημένες και κλασικές ταινίες της Ντίσνεϋ, ενώ το 2015 κυκλοφόρησε σε ψηφιακή έκδοση «blue-ray».
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου