Michael Douglas, Gwyneth Paltrow, Viggo Mortensen
Ο Steven Taylor (Michael Douglas) είναι ένας ριψοκίνδυνος Νεοϋορκέζος χρηματιστής, με μεγάλη επιρροή στο χώρο του. Είναι ψυχρός, σκληρός, φιλόδοξος, άπληστος, κρυψίνους, κτητικός και γενικότερα αδίστακτος.
Είναι παντρεμένος με την Emily Taylor (Gwyneth Paltrow) μια πολύ όμορφη γυναίκα, σύζυγο-τρόπαιο, αλλά συγχρόνως και πάμπλουτη κληρονόμο (τουλάχιστον 100 εκατομμύρια δολάρια, χωρίς τα ακίνητα). Η Emily, που είναι διερμηνέας στα γραφεία των Ηνωμένων Εθνών, δεν είναι ευτυχισμένη κοντά στον Steven και αναζητά λίγο ρομαντισμό στην αγκαλιά του David Shaw (Viggo Mortensen), ο οποίος είναι ένας ζωγράφος, που ζει σε ένα μεγάλο loft στο Brooklyn. Ο Steven μαθαίνει ότι η σύζυγος του τον απατά και ξεκινά μια έρευνα για το παρελθόν του εραστή της, η οποία τον οδηγεί σε μερικές συγκλονιστικές αποκαλύψεις: Ο David έχει αλλάξει την ταυτότητα του για να καλύψει έναν καθόλου έντιμο πρότερο βίο και μία ερωτική σχέση που κατέληξε σε ένα βίαιο θάνατο και σε αρκετά χρόνια φυλάκισης του. Ο Steven τότε συλλαμβάνει το σχέδιο μιας πραγματικά διαβολικής εκδίκησης. Προτείνει στον αντίζηλο του, David, 500.000 δολάρια, για να σκοτώσει την Emily.
Η ταινία είναι remake της ταινίας του Alfred Hitchcock Dial M for Murder - Τηλεφωνηστε Ασφαλεια αμεσου Δρασεως (1954). Αλήθεια. Ο τίτλος της όμως προέρχεται από το θεατρικό έργο του Frederick Knott, “Perfect Murder” στο οποίο βασίστηκε και η ταινία του Hitchcock. Ας διευκρινιστεί ότι η πρωτοτυπία της διασκευής του σεναριογράφου Patrick Smith Kelly, βρίσκεται στο ότι μετατοπίζει το κέντρο βάρους της ταινίας και τοποθετεί ως βασικό κίνητρο των χαρακτήρων το χρήμα, εκεί που στην ταινία του Hitchcock υπήρχε ο έρωτας, επίσης, τοποθετεί την προς αμοιβαίο όφελος διαπραγμάτευση, εκεί που παλιά υπήρχε η ηθική απογοήτευση (δηλ. O, Tempora! Ο, mores!).
Συγκριτικά με το κλασσικό αριστούργημα του Hitchcock, το remake της δεκαετίας του 1990 είναι για τα μπάζα. Ψέματα. Η ταινία βλέπεται με πολύ ενδιαφέρον, δεν «πλατειάζει» και καταφέρνει να κοιτάξει την πλοκή, από μια δική της οπτική γωνία, χωρίς αλαζονεία και έπαρση. Αντίθετα, μοιάζει να εκφράζει έναν μετρημένο σεβασμό στους «προγόνους».
Η πλοκή κινείται στα πλαίσια του κλασσικού παιχνιδιού «της γάτας με το ποντίκι» Αλήθεια. Μόνο που εδώ έχουμε δύο γάτες που κυνηγάνε ένα πονηρό ποντίκι (Gwyneth) το οποίο τελικά έχει και βαρύ χέρι.
Ξεχωρίζει η φοβερή φωτογραφία του Dariusz Wolski. Είναι εξαιρετική. Είναι εξ αρχής φανερό, ότι έχει επιστρατευτεί για την παραγωγή της αίσθησης του μυστηρίου. Η επιτυχία είναι ότι το καταφέρνει χωρίς να «λιγώνει» το θεατή.
Δείτε το trailer:
Είναι παντρεμένος με την Emily Taylor (Gwyneth Paltrow) μια πολύ όμορφη γυναίκα, σύζυγο-τρόπαιο, αλλά συγχρόνως και πάμπλουτη κληρονόμο (τουλάχιστον 100 εκατομμύρια δολάρια, χωρίς τα ακίνητα). Η Emily, που είναι διερμηνέας στα γραφεία των Ηνωμένων Εθνών, δεν είναι ευτυχισμένη κοντά στον Steven και αναζητά λίγο ρομαντισμό στην αγκαλιά του David Shaw (Viggo Mortensen), ο οποίος είναι ένας ζωγράφος, που ζει σε ένα μεγάλο loft στο Brooklyn. Ο Steven μαθαίνει ότι η σύζυγος του τον απατά και ξεκινά μια έρευνα για το παρελθόν του εραστή της, η οποία τον οδηγεί σε μερικές συγκλονιστικές αποκαλύψεις: Ο David έχει αλλάξει την ταυτότητα του για να καλύψει έναν καθόλου έντιμο πρότερο βίο και μία ερωτική σχέση που κατέληξε σε ένα βίαιο θάνατο και σε αρκετά χρόνια φυλάκισης του. Ο Steven τότε συλλαμβάνει το σχέδιο μιας πραγματικά διαβολικής εκδίκησης. Προτείνει στον αντίζηλο του, David, 500.000 δολάρια, για να σκοτώσει την Emily.
Η ταινία είναι remake της ταινίας του Alfred Hitchcock Dial M for Murder - Τηλεφωνηστε Ασφαλεια αμεσου Δρασεως (1954). Αλήθεια. Ο τίτλος της όμως προέρχεται από το θεατρικό έργο του Frederick Knott, “Perfect Murder” στο οποίο βασίστηκε και η ταινία του Hitchcock. Ας διευκρινιστεί ότι η πρωτοτυπία της διασκευής του σεναριογράφου Patrick Smith Kelly, βρίσκεται στο ότι μετατοπίζει το κέντρο βάρους της ταινίας και τοποθετεί ως βασικό κίνητρο των χαρακτήρων το χρήμα, εκεί που στην ταινία του Hitchcock υπήρχε ο έρωτας, επίσης, τοποθετεί την προς αμοιβαίο όφελος διαπραγμάτευση, εκεί που παλιά υπήρχε η ηθική απογοήτευση (δηλ. O, Tempora! Ο, mores!).
Συγκριτικά με το κλασσικό αριστούργημα του Hitchcock, το remake της δεκαετίας του 1990 είναι για τα μπάζα. Ψέματα. Η ταινία βλέπεται με πολύ ενδιαφέρον, δεν «πλατειάζει» και καταφέρνει να κοιτάξει την πλοκή, από μια δική της οπτική γωνία, χωρίς αλαζονεία και έπαρση. Αντίθετα, μοιάζει να εκφράζει έναν μετρημένο σεβασμό στους «προγόνους».
Η πλοκή κινείται στα πλαίσια του κλασσικού παιχνιδιού «της γάτας με το ποντίκι» Αλήθεια. Μόνο που εδώ έχουμε δύο γάτες που κυνηγάνε ένα πονηρό ποντίκι (Gwyneth) το οποίο τελικά έχει και βαρύ χέρι.
Ξεχωρίζει η φοβερή φωτογραφία του Dariusz Wolski. Είναι εξαιρετική. Είναι εξ αρχής φανερό, ότι έχει επιστρατευτεί για την παραγωγή της αίσθησης του μυστηρίου. Η επιτυχία είναι ότι το καταφέρνει χωρίς να «λιγώνει» το θεατή.
Δείτε το trailer:
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου