Γεωργία Βασιλειάδου

Η πρώτη δουλειά που έκανε η Γεωργία Βασιλειάδου ήταν σε κορνιζάδικο. Στη σκηνή ανέβηκε ως μέτζο σοπράνο και στην πρώτη περιοδεία ως ηθοποιός δεν πληρώθηκε.

Η Γεωργία Βασιλειάδου, το πραγματικό επίθετο της οποίας ήταν Αθανασίου, είναι γνωστή στο κοινό από τις Ελληνικές ταινίες και κυρίως τις κωμωδίες στις οποίες πρωταγωνίστησε. Όπως μαρτυρούν και οι φωτογραφίες ήταν μια γοητευτική κοπέλα που πρώτα την κέρδισε το τραγούδι και μετά η υποκριτική.

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κυψέλη σε συνθήκες φτώχειας. Έμεινε πολύ νωρίς ορφανή από πατέρα και είχε εννιά αδέρφια. Σε ηλικία 7 ετών δούλευε στο κορνιζάδικο του θείου της, αλλά στις ελάχιστες ελεύθερες ώρες της έβρισκε διέξοδο στο τραγούδι. Ίσως δεν είναι ευρύτατα γνωστό ότι ξεκίνησε την καλλιτεχνική της καριέρα ως μέτζο σοπράνο στη Λυρική Σκηνή. Η Βασιλειάδου πρωτοεμφανίστηκε το 1923 στα Ολύμπια, τη σημερινή Λυρική, στη χορωδία του Ερνάνη.

Γιατί δήλωνε ότι γεννήθηκε στα 13 της

Παρά την αντίρρηση της οικογένειάς της για το επάγγελμα που διάλεξε, δεν το έβαλε κάτω. Συμμετείχε σε διάφορες όπερες και στη συνέχεια εντάχθηκε στη χορωδία του μελοδράματος και στην οπερέτα. Στα μέσα της δεκαετίας του '20 αποφάσισε να ασχοληθεί και με την υποκριτική. Σταμάτησε την καριέρα της το 1975, όταν ακόμα βρισκόταν στο απόγειό της, λέγοντας χαρακτηριστικά γι αυτήν την απόφασή της: «Θέλω να φύγω με ζήτω κι όχι με γιούχα».

Στα μέσα της δεκαετίας του 1930 ο Αλέκος Σακελλάριος ετοιμαζόταν να ανεβάσει στο θέατρο Ιντεάλ τη μουσική κωμωδία «Κορίτσια για παντρειά». Ο θίασος είχε συμπληρωθεί. Βασικοί πρωταγωνιστές ήταν ο Πέτρος Κυριάκος, οι αδερφές Καλουτά, η Ρένα Ντορ σε ρόλο χορεύτριας, ο Τάκης Μηλιάδης και ο Γιώργος Γαβριηλίδης. Το μόνο που έλειπε από τη θεατρική ομάδα ήταν μια καρατερίστα. Ο Σακελλάριος έψαχνε να βρει μια γυναίκα του λαού, η οποία θα υποδυόταν στην παράσταση το ρόλο μιας κουτσομπόλας, της «κυρά Καλλιόπης».

Ο σκηνοθέτης ωστόσο βρισκόταν σε δίλημμα. Δεν μπορούσε να καταλήξει σε ποια ηθοποιό να δώσει το κομμάτι, καθώς δεν ήταν ικανοποιημένος με καμία από τις γνωστές ηθοποιούς της εποχής. Σε καθημερινή βάση μιλούσε με τους συνεργάτες του, προσπαθώντας να βρει λύση. - Τι θα γίνει με την καρατερίστα κυρ Φώτη; Ρωτούσε το Φώτη Σαμαρτζή. - Τι να σου κάνω εγώ; Που να τη βρω; Πήγαινε στο Στέμμα να τη βρεις και φερ' τη να της υπογράψω συμβόλαιο, ήταν η απάντηση του θεατρικού επιχειρηματία. Το στέκι των ηθοποιών το καφενείο Στέμμα βρισκόταν στην Ομόνοια και είχε γίνει το στέκι των ηθοποιών. Εκεί μαζεύονταν όλοι οι δευτεραγωνιστές, οι τρίτοι ηθοποιοί, ακόμα και οι άνεργοι και κάθονταν με τις ώρες. Μεταξύ καφέ και ούζου κλεινόντουσαν συμφωνίες και συγκροτούνταν θίασοι για περιοδείες στην επαρχία. Ο Σακελλάριος το σκέφτηκε και τελικά αποφάσισε να πάει στο Στέμμα, μήπως και βρει επιτέλους την καρατερίστα του. Μπαίνοντας μέσα στον καφενέ, άρχισε να παρατηρεί τις διάφορες κυρίες, νεότερες και μεγαλύτερες, που καθόντουσαν στα τραπεζάκια και έπιναν τον καφέ τους.

Σε κάποια στιγμή, το μάτι του έπεσε σε μία κυρία, της οποίας τ εξωτερικά χαρακτηριστικά ταίριαζαν απόλυτα με εκείνα της γυναίκας που είχε πλάσει στο μυαλό του για το ρόλο της «κυρά Καλλιόπης». Δεν μπορούσε ωστόσο να καταλάβει αν επρόκειτο για κάποια ηθοποιό ή για τη μητέρα ηθοποιού που απλώς βρισκόταν εκεί, εκείνην την ημέρα. - Αυτή η κυρία εκεί, ηθοποιός είναι; ρώτησε ο σκηνοθέτης έναν θαμώνα του μαγαζιού. - Ναι, ηθοποιός. Λέγεται Γεωργία Βασιλειάδου. - Και που παίζει τώρα; - Τώρα νομίζω ότι δεν παίζει πουθενά. Ή έχει πάρει σύνταξη ή θα βγει στη σύνταξη.

Ο σκηνοθέτης την πλησίασε και της πρότεινε να παίξει στη μουσική κωμωδία. «Μα δεν νομίζω εγώ πως μπορώ να παίξω μουσική κωμωδία», απάντησε διστακτικά η Βασιλειάδου. Τελικά ο Σακελλάριος την έπεισε να δεχθεί το ρόλο. Η ερμηνεία της στην παράσταση απέσπασε πολύ θετικές κριτικές. Η ηθοποιός αναδείχτηκε μέσα από αυτό το ρόλο και σιγά σιγά εισχώρησε και στο χώρο του κινηματογράφου, παίζοντας σε επιτυχημένες ταινίες. «Η θεία από το Σικάγο», «Η κυρά μας η μαμή», «Ο θησαυρός του μακαρίτη» και η «Κυρία δήμαρχος» είναι μόνο ένα μικρό δείγμα της φιλμογραφίας της. Η «κυρά Καλλιόπη» διέπρεψε, κατάφερε να κάνει καριέρα και να αγαπηθεί από το κοινό, λίγο πριν πάρει τη σύνταξή της.

Η Γεωργία Βασιλειάδου πέθανε στις 12 Φεβρουαρίου του 1980, σε ηλικία 83 ετών.