Robin Williams
Ο Weir αντιμετωπίζει τους ήρωες του έργου του με αγάπη και ευαισθησία αποφεύγοντας να διατηρήσει τις αποστάσεις. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τελικά λίγο πολύ να τους εξιδανικεύει. Αυτή η αντιμετώπιση και ο σαφής αλλά και λιγάκι αφελής διαχωρισμός ανάμεσα στο νέο και ανατρεπτικό και στο παλιό και συντηρητικό είναι το μεγάλο μειονέκτημα αλλά ταυτόχρονα και το ιδιαίτερο στοιχείο της ταινίας. Με αυτόν τον τρόπο ο σκηνοθέτης καταφέρνει να δημιουργήσει ένα μικρό κινηματογραφικό ποίημα που αποπνέει αισιοδοξία και ζωντάνια όπως ακριβώς και οι πρωταγωνιστές του. Ο ασυγκράτητος John Keating είναι ο δάσκαλος που θα θέλαμε να συναντήσουμε ως παιδιά και οι επαναστάτες και προβληματισμένοι νεαροί, οι έφηβοι που θα θέλαμε σχεδόν όλοι να είμαστε. «Ο κύκλος των χαμένων ποιητών» παραμένει καθ’ όλη την διάρκειά του ένα γοητευτικό παραμύθι που θέτει απλά άλλα καίρια ερωτήματα για την ζωή και τις πραγματικές τις αξίες. Ένα παραμύθι που θέλει να μας συγκινήσει και να μας ευαισθητοποιήσει χωρίς να ντρέπεται για τις αδυναμίες του.
Θα ήταν σημαντική παράλειψη να μην αναφερθούμε στην εξαιρετική παρουσία του
Robin Williams σε ένα στυλ ρόλων που πραγματικά ίσως κανείς άλλος δεν μπορεί να τους παίξει όπως αυτός. Εξαιτίας της αξιοθαύμαστης ερμηνείας του ο John Keating παίρνει σάρκα και οστά στην οθόνη μην μπορώντας πλέον να ξεχωρίσουμε τον ηθοποιό από αυτόν που υποδύεται. Άλλωστε δίκαια ήταν και υποψήφιος για Oscar για αυτήν του την ταινία. Ακόμα πολύ καλές είναι οι ερμηνείες των περισσότερων νεαρών τότε ηθοποιών ανάμεσα στους ο οποίους είναι και ο Ethan Hawke.
Όσο λοιπόν αφήνουμε την ζωή μας να χάνεται σε περίπλοκους και αδιέξοδους συλλογισμούς, απέχοντας από όλα αυτά τα μικρά που πολλές φορές κρύβουν την ευτυχία, το δημιούργημα του Peter Weir δια στόματος Jonh Keating θα βρίσκεται εδώ να μας φωνάζει και να μας υπενθυμίζει…. “Carpe Diem”.
Δείτε το trailer:
Ο Weir αντιμετωπίζει τους ήρωες του έργου του με αγάπη και ευαισθησία αποφεύγοντας να διατηρήσει τις αποστάσεις. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τελικά λίγο πολύ να τους εξιδανικεύει. Αυτή η αντιμετώπιση και ο σαφής αλλά και λιγάκι αφελής διαχωρισμός ανάμεσα στο νέο και ανατρεπτικό και στο παλιό και συντηρητικό είναι το μεγάλο μειονέκτημα αλλά ταυτόχρονα και το ιδιαίτερο στοιχείο της ταινίας. Με αυτόν τον τρόπο ο σκηνοθέτης καταφέρνει να δημιουργήσει ένα μικρό κινηματογραφικό ποίημα που αποπνέει αισιοδοξία και ζωντάνια όπως ακριβώς και οι πρωταγωνιστές του. Ο ασυγκράτητος John Keating είναι ο δάσκαλος που θα θέλαμε να συναντήσουμε ως παιδιά και οι επαναστάτες και προβληματισμένοι νεαροί, οι έφηβοι που θα θέλαμε σχεδόν όλοι να είμαστε. «Ο κύκλος των χαμένων ποιητών» παραμένει καθ’ όλη την διάρκειά του ένα γοητευτικό παραμύθι που θέτει απλά άλλα καίρια ερωτήματα για την ζωή και τις πραγματικές τις αξίες. Ένα παραμύθι που θέλει να μας συγκινήσει και να μας ευαισθητοποιήσει χωρίς να ντρέπεται για τις αδυναμίες του.
Θα ήταν σημαντική παράλειψη να μην αναφερθούμε στην εξαιρετική παρουσία του
Robin Williams σε ένα στυλ ρόλων που πραγματικά ίσως κανείς άλλος δεν μπορεί να τους παίξει όπως αυτός. Εξαιτίας της αξιοθαύμαστης ερμηνείας του ο John Keating παίρνει σάρκα και οστά στην οθόνη μην μπορώντας πλέον να ξεχωρίσουμε τον ηθοποιό από αυτόν που υποδύεται. Άλλωστε δίκαια ήταν και υποψήφιος για Oscar για αυτήν του την ταινία. Ακόμα πολύ καλές είναι οι ερμηνείες των περισσότερων νεαρών τότε ηθοποιών ανάμεσα στους ο οποίους είναι και ο Ethan Hawke.
Όσο λοιπόν αφήνουμε την ζωή μας να χάνεται σε περίπλοκους και αδιέξοδους συλλογισμούς, απέχοντας από όλα αυτά τα μικρά που πολλές φορές κρύβουν την ευτυχία, το δημιούργημα του Peter Weir δια στόματος Jonh Keating θα βρίσκεται εδώ να μας φωνάζει και να μας υπενθυμίζει…. “Carpe Diem”.
Δείτε το trailer:
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου